ساخت معنادار زیست‌جهان

ساخت معنادار زیست‌جهان
شوتس 1939 به ایالات‌متحده آمریکا مهاجرت کرد، به محفل پدیدارشناس‌های آمریکایی پیوست، در تاسیس «انجمن جهانی پدیدارشناسی» مشارکت کرد و عضو هیئت تحریریه گاهنامه تازه تاسیس «فلسفه و پژوهش پدیدار شناختی» شد.انسان در جریان برخورد با اشیاء و در کنش متقابل با انسان‌های دیگر دنیا را می‌سازد و می‌فهمد.بنابراین، انسان واقعیت را می‌سازد و به آن معنا می‌دهد، پس واقعیت و دنیا محصول عمل انسان است.بنابراین، موضوع جامعه‌شناسی از دیدگاه پدیدارشناسی چگونگی ساختن دنیا و معنا دادن به آن است، پس جامعه‌شناسی علم تفسیر معانی و فهمیدن دنیا و درنتیجه علمی تفهمی است. نظریه کنش
معنا در جریان ارتباط یا کنش متقابل بین انسان‌ها ساخته می‌شود.
کنش انسان ویژگی تصادفی (spontaneität) و بازتابی (Reflexivität) دارد.تصادفی به این معنا است که کنش انسان در آغاز غریزی یا طراحی‌شده صرف نیست.بازتابی به این معنا است که انسان در جریان کنش از مهارت مشاهده کنش خود برخوردار می‌شود. کنش انسان به همین دلیل از ویژگی شناختی و تجربی نیز برخوردار است.کنش انسان عمل معنادار است؛ بنابراین انسان دنیای زندگی یا زیست جهان را معنادار می‌سازد.ساختن دنیا در سه مرحله اتفاق می‌افتد، «فهمیدن خود»، «فهمیدن دیگری» و شکل‌گیری «الگوهای تجربی» یا «طرح‌های تجربی ذهنی» مشترک.شوتس به این فرآیند عنوان «ساخت معنادار دنیای زندگی» می‌دهد.